وی ادامه داد: کم‌کاری مادرزادی تیروئید غالبا در اوایل نوزادی با خون‌گیری از پاشنه پای نوزاد یا بیماری‌ای که مورد شک قرار گرفته و با آزمایش بر نمونه سرمی تشخیص قطعی داده می‌شود.

این فوق‌تخصص غدد درون‌ریز کودکان افزود:‌ این کم‌کاری شایع‌ترین علت قابل پیشگیری عقب‌ماندگی ذهنی در کودکان است و از این نظر تشخیص به موقع و درمان مناسب آن حائز اهمیت است.

سهیلی‌پور یادآور شد: فرم اکتسابی کم‌کاری تیروئید معمولا در اثر یک پدیده  بنام «اتووایمیون» یا خود ایمنی به وجود می‌آید.

وی بیان داشت: منظور از خودایمنی آن است که سلول‌های دفاعی بدن که در حالت عادی وظیفه دفاع بدن در مقابل میکروب‌ها را برعهده دارند، در این حالت در بافت تیروئید ارتشاح یافته و باعث ایجاد اختلال در عملکرد طبیعی تیروئید می‌شود.

این فوق‌تخصص غدد درون‌ریز کودکان خاطرنشان کرد: تاثیر سایر عوامل در ایجاد کم کاری تیروئید نادر است. از میان این علل می‌توان به جراحی تیروئید (تیروئید کتومی یا خارج کردن غده تیروئید به علت ابتلا به سرطان یا گره‌های مشکوک)، رادیوتراپی به سر و گردن، دز بالای داروهای ضد تیروئید و… اشاره کرد.

سهیلی‌پور متذکر شد: کمبود ید که شایع‌ترین علت کم‌کاری تیروئید و گواتر بوده است، در جامعه ما تقریبا تقریبا مرتفع شده است.

وی در باره علائم کم‌کاری تیروئید در کودکان بیان داشت: معمولا اولین علامت کم کاری تیروئید در کودکان کاهش رشد است که متاسفانه در بسیاری از موارد به آن توجه نمی‌شود.

این فوق تخصص غدد درون‌ریز کودکان افزود:‌گواتر یا بزرگی غده تیروئید گاهی در کم‌کاری تیروئید دیده می‌شود. در این حالت تیروئید بزرگ‌، معمولا بدون درد و با قوام سفت و سطح ندولار است. 

سهیلی‌پور تصریح کرد: افزایش وزن در کم‌کاری تیروئید معمولا به علت احتباس مایع بوده و چاقی واقعی که ناشی از افزایش نسج چربی می باشد معمولآ به علت کم کاری تیروئید ایجاد نمی شود.

وی ادامه داد: از سایر علائمی که کم کاری تیروئید می‌توان به یبوست، عدم تحمل سرما، کاهش انرژی و افزایش نیاز به خواب اشاره کرد؛ ضمن اینکه در فرم شدید و طولانی ممکن است اختلال در عملکرد تحصیلی نیز وجود داشته باشد.

این فوق تخصص غدد درون ریز کودکان متذکر شد: از سایر علائم کم کاری تیروئید به ویژه در موارد شدید می‌توان به کاهش تعداد ضربان قلب، ضعف و گرفتگی عضلانی اشاره کرد.

به گزارش اقتصادآنلاین خبر ورزشی نوشت: بررسی شرایط مربیان خارجی که پیش از این در این تیم هدایت آبی‌های تهرانی را در دست داشتند مشخص می‌کند از آخرین باری که استقلال توانسته یک فصل را با سرمربی خارجی استارت زده و با همان مربی به پایان برساند به حدود ربع قرن پیش برمی‌گردد.

تا پیش از سال ۱۳۷۸ و در سه دوره‌ای که باشگاه استقلال هدایت تیم فوتبال بزرگسالانش را به دست یک مربی خارجی سپرده بود هر بار یک مربی در رأس این تیم کار می‌کرد لااقل یک فصل یا بیشتر را به طور کامل روی نیمکت نشسته و استقلال را از صفر تا صد مسابقات لیگ رهبری می‌کرد، اما بدعت اخراج و قطع همکاری با سرمربیان خارجی از دوران دوم سرمربیگری سوکوموروخوف در استقلال استارت خورد، سال ۱۳۷۸!

اگر استراماچونی و استقلال هم بدون دیدن هفته پایانی لیگ برتر جاری به این نتیجه برسند که قطع همکاری بهترین تصمیم برای طرفین است، این ایتالیایی ششمین مربی خارجی این تیم لقب خواهد گرفت که نتوانسته در یک فصل کامل هدایت استقلال را در دست داشته باشد؛ یکی دیگر از مردان فنی با پلاک موقت. در این گزارش ابتدا به پرونده سرمربیانی می‌پردازیم که توانستند یک فصل کامل یا بیشتر سرمربی استقلال باشند.

مربیان خارجی ماندگار

۱ – دوره اول حضور زدراکو رایکوف

رایکوف اولین سرمربی خارجی استقلال بود که در اسفند ۱۳۴۸ تا تیر ۱۳۵۰ قریب به دو سال هدایت استقلال را در دست داشت. او در این مدت در ۳۸ بازی روی نیمکت استقلال نشست و تیمش در ۷۴ درصد مسابقات زمین را با برد ترک کرد.

۲ –  دوره دوم زدراکو رایکوف

رایکوف در همان سال ۱۳۵۰ پس از اینکه برای مدتی کوتاه پرویز کوزه‌کنانی هدایت استقلال را در دست داشت بار دیگر به عنوان سرمربی استقلال منصوب شد و از ۱۳۵۰ تا ۲۸ آبان ۱۳۵۵ سرمربیگری استقلال را در دست گرفت و تیمش در ۱۳۷ بازی موفق شد در ۵۸ درصد دیدار‌ها زمین را با پیروزی ترک کند.

۳ –  ولادیمیر جگیچ

این مربی یوگسلاو با پاسپورت آلمانی به تهران آمد و هدایت استقلال را در دست گرفت. او از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۷ به مدت دو فصل سرمربی استقلال بود و در ۴۷ مسابقه روی نیمکت نشست. تیمش هم در ۵۳ درصد مسابقات برنده از زمین بیرون رفت.

۴ –  دوره اول یوگنی سکوموروخوف

سکوموروخوف روس در سال ۱۳۷۲ هدایت تیم استقلال را در دست گرفت و تا سال ۱۳۷۳ به مدت یک فصل در ۳۲ بازی سرمربی استقلال بود و تیمش توانست در ۵۶ درصد دیدارهایش برنده زمین را ترک کند.

مربیان خارجی اخراجی!

۱ –  لئونید بیلفسکی

استقلال در سال ۱۳۷۳ پس از پایان دوران سرمربیگری سکوموروخوف بار دیگر سراغ یک روس دیگر رفت و این بار بیلفسکی را به خدمت گرفت، اما این مربی تنها در نیم‌فصل (۱۱ بازی) سرمربیگری در این تیم را تجربه کرد و با آمار ۵۰ درصد برد در دیدارهایش ایران را ترک کرد.

۲ –  یوگنی سکوموروخوف

مدیران استقلال در پانزدهم خرداد ۱۳۷۸ بار دیگر سراغ سکوموروخوف رفتند ولی این مربی پس از شروع لیگ در ششم اسفند همان سال با حکم اخراج مواجه شده و در حالی که در ۲۸ بازی روی نیمکت تیم نشسته بود از استقلال رفت. او در آن مدت در ۶۱ درصد مسابقاتش با استقلال برنده شده بود.

۳ –  رولند کخ

پنجمین مربی خارجی باشگاه استقلال یک آلمانی بود. رولند کخ در مرداد ۱۳۸۱ به باشگاه استقلال اضافه شد ولی در فروردین ۱۳۸۲ و چند هفته مانده به پایان لیگ از استقلال اخراج شد. او در ۲۸ بازی با استقلال فقط ۴۶ درصد مسابقاتش را برنده شد.

۴ –  میک مک‌درموت

شاید یک بازی، کارنامه دقیقی برای تشخیص توانایی‌های یک مربی نباشد ولی میک مک‌درموت ایرلندی که در هفته هشتم فصل هفدهم لیگ برتر روی نیمکت استقلال نشست در یک بازی سرمربی این تیم بود و در رشت، سپیدرود را شکست داد و با یک بازی و ۱۰۰ درصد برد در کارنامه اش از این سمت کنار رفت.

۵ –  وینفرد شفر

در هفته هفتم لیگ هفدهم باشگاه استقلال سراغ یک مربی دیگر آلمانی به نام وینفرد شفر رفت. این مربی از هفته نهم و بازی با فولاد روی نیمکت استقلال نشست و تا پایان لیگ تیمش را هدایت کرد، اما او نیز نتوانست یک فصل کامل را با این تیم به پایان برساند، چون در لیگ هجدهم و ۵ بازی مانده به آخر فصل در مشهد از کار برکنار شد. او ۳۰ شهریور ۱۳۹۶ آمد و نهم اردیبهشت ۱۳۹۸ از کار برکنار شد در دو فصل ناقص. ۶۹ بازی با ۵۴ درصد برد، آمار کلی این مربی در استقلال بود.

مربی لبه تیغی!

در صورتی که وضعیت موجود بین استراماچونی و باشگاه استقلال به همین منوال پیش برود که نشریه گازتا دلواسپورت درباره اش نوشته، هیچ بعید نیست ششمین نفر در فهرست مربیان قطع همکاری با استقلال همین مربی ۴۳ ساله ایتالیایی باشد.